«راه» تو را می خواند!

دومین شماره ی انتشار یافته ی هفته نامه ی «راه 57» که پیش روی تان قرار دارد، تازه به دست مان رسیده است . نشریه ای نوپا از تالش (ماسال و شاندرمن) قرار است در گستره ی گیلان منتشر شود . جریده  به صاحب امتیازی سید هادی منفرد مجوز گرفته شده است.

منفرد از صاحب قلمان خوب منطقه ی تالش و از دلسوزان به کشور و قوم مان است. روزنامه نگاری خبره که در طول مدت کارکرد قلمی ، خط مشی اش را شناسانده است و در کنار سیاست به اخلاق و... نظر داشته و با فرمول های چپ و راستش کاملن آشنایی دارد . نمی خواهد به سیاستی بپردازد که تاریخ مصرف دار است و گذشته های قوم و کشورش مهمتر از سیاست به روزمی باشد.

به همین لحاظ هوشیارانه به پیرامون خود می نگرد و داشته های تالش را از روی تجربه و دانشی که تاکنون در شبکه ی اجتماعی از خود بروز داده با مدیریت صحیح اش دنبال كرده و نمی خواهد «احساس» را روانه تالش نماید . همان احساسی که ...و همه ی این کجی ها را به خوبی درک کرده  و مايل نيست دامنگیر قوم نجیب وی گردد.

این روزنامه نگار با تجربه و دلسوخته ی تالش از این که ایرانی و گیلانی فکر می کند ، در کنارش همانگونه که در بالا اشاره شد به تالش هم نظر دارد  و آگاهانه به منافع ملی کشور نازنین مان می نگرد  به صفحاتی که تالش و منطقه در آن دخیل اند و در پالایش هر یک از آن باید با دقت نظر پرداخت داده شود.

جراید تالش به دلایلی که ـ یکی از آن بی حُرمتی اي که به آنها شده و... بایستی همگام با مردم و مسئولین در یک مسیر حرکت نمایند . هنوز نخبگان تالش در جرایدمان حضور ندارند . چرا که اگر به نشریات شهرستان تالش دقت نظر شود هیچ یک از آنها نتوانسته اند از امکانات داده شده و مجوزها همانند گیلک ها بهره ببرند و نتوانسته ایم به بهترین نحو از آن ها استفاده نماییم  و به حقیقت های درونی قوم مان نپرداخته ایم که نیاز به آسیب شناسی جدی دارد . تا جایی که اجازه داده شد با نخبه پروری های کاذب و رونویسی شده از کتاب ها که تنها به صرف اینکه واژه ی «تالش»در آن دیده شده است ، به فروش جریده بنگریم و تجارت آن برای مان در درجه اول قرار گیرد آن هم ... آنچنان چهره ی قوم مان را با این کار مخدوش نمودیم و گزک به دست ... دادیم که شرحش بارها در قالب های مختلف گفته و نوشته شده است .

امتیازهایی که می بایست تریبون اصلی تالشان و صد البته گیلان باشد و در آن حرمت به چشم آید و عزرت نصیب مان کند و در بست دادن نخبگان تالش بکوشند. نه اینکه سطرهایی از کتاب های باستان شناسان و تاریخ را با عکس هایی که یک دهه است  در تالش ترویج و تکثیر می شود ، هم نخبگان را از خود دورساخته ایم و هم این قوم را... و ایکاش به بهره وری از فرهنگ و آداب و سنن تالش تلاش می شد و نه سیاست هایی که باز متأسفانه در طول این یک دهه با اندیشه ها و ایدئولوژی های وارداتی وبنام قوم مان در منطقه هزینه شد!

اگرچه این روزنامه نگار چیره دست و متعهد ماسال و شاندرمن ، خود به سه اصل حرمت ، عزت و اقتدار تالش تجهیز شده است و همه ی این ها را به زیبایی و با مهربانی قلم اش دیده ایم وبه «راه 57»وی ایمان داریم و می دانیم که این جریده عزت و حرمت و اقتدار تالش را به تالش بر می گرداند  و درایتی که در طول این چند سال از وی دیده شد انتظار داريم در «راه 57» هم که بسیار نام با مسما و با ارزشی برای تالشان است ، همچون «هاتف» گیلکان که در این25 سال در کنار قوم نجیب گیلک به تالش نیز پرداخته و به این امورات توجه ویژه ای داشته باشد .اگر مدیریت صحیحی بر روی جراید تالش صورت گیرد ما هم همانند «هاتف»یک جریده ی تخصصی و حرفه ای ومرم داری که برای گیلان تولید خبر می کندخواهیم داشت  و به قول یکی از نخبگان تالش «هاتف را باید کارخانه ی استاندارد و تولید خبر نامید.»

هاتفی که هر شماره اش در طول این دو دهه و اندی، همان سه اصل اساسی (حرمت ، عزت و اقتدار)را پیشه ی خود ساخته و با همان قطب نمای عزت مندی ، گیلان را سربلند ساخته است و هر شماره ای که می گذرد مهربانانه تر به پیرامون خود می نگرد و برای اهل قلم ، عزیز و عزیزتر می شود. می توان هاتفی را در تالش بنا نهاد که در بین اقوام ـ الگوی دیگران هم بشود و در کنار نخبگان گیلک و... از وجود دکتر رضایتی ها بهره بُرد و...«راه 57» می تواند در آسیب شناسی از این پدیده نیز کمک حال منطقه و گیلان باشد و در کنار دهها معضلاتی که در پیرامون تالش دیده می شود ، به امید هزارمین شماره ی این هفته نامه ی پویا و مردمی تالش، برای مدیرمحترم مسئول و فرهیخته کان تحریریه ی «راه 57» آرزوی توفیق روز افزون داریم.

تالشه خاله ـ و براین شمه پینجا وهفتی راه موارک ببو. سق وزیرونی نه ام راه چاک ایدامه بدوئه!

Tāleša xālē  va  berāyēn  šema  pinjāvohafti  rā  mevārak  bebo . saqo zayronina  em  rā  čāk ?idāma  bedüa